Kendilik

Çıkıp gitmek istiyorum

Bana ayrılan zamandan

Halbuki kuşlar ötüyor

Sevdiğim, en sevdiğim şiiri okuyor

Gözümden sakındığım fincanım

kahvem avuçlarımı ısıtıyor

Uzatıyorum ayağımı

Yağan yağmur

gideri tıkayan otlarla konuşuyor

Toprağın kokusu gözlerimden öpüyor

Hep bir muhabbet hali

Bakmayarak sıkılıyorum

Ağlıyorum

Sevdiğim, en sevdiğim şarkıyı söylüyor

şarkılara katlanmak mı gerekiyor?

Bunalıyorum

Yoksa gayrı sevmiyor muyum?

Kendi kendime

Kendimden bıkmışım

Sevdiğime sıkıyorum

Çıkıp gitmek istiyorum

Bana ayrılan mekandan

Yani ben senden gitmek istiyorum

Sıkılarak

Oysaki film izleyecektik

Ben filmin başında uykuya dalacaktım

Filmin ortasında filmden kopacaktın

Kendinden bıkmadan benden sıkılacaktın

Ben bana ayrılanlardan bıkarken

Sen yarattıklarına sarılacaktın

Çıkıp gitmek istiyorum

Fakir fukura hallerimden